ရီေနဆန္ေခတ္

ဥေရာပတုိက္မွာ ရီေနဆန္ေခတ္ဆိုတာ ရွိခဲ့တယ္...။ အဲဒီရီေနဆန္ေခတ္မွာ အထူးသျဖင့္ အေျကာင္းအက်ိဳး ဆင္ျခင္မွဴ တဖန္ေမြးဖြားေပးျခင္း ဆိုတာျဖစ္ခဲ့တယ္..။ အျကးို အေျကာင္းအက်ိဳးဆင္းျခင္မွဳနဲ့ အသိညဏ္ လြပ္လပ္မွဴေျကာင့္ သိပၸံ ပညာ ဆိုတာ ေမြးဖြားလာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္...။ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ကိုယ့္ဘ၀ ကိုယ္ဖန္တီးတဲ့၀ါဒ ေမြးဖြါးလာတယ္..။လြတ္လပ္မွဳေမြးဖြားလာတယ္...။

ျမန္မာျပည္မွာရီေနဆန္ေခတ္ရွိခဲ့သလား?...

ျမန္မာျပည္မွာ ဟိႏၵဴ၀ါဒလြမ္းမိုးမွဳေျကာင့္ ေဗဒင္ ယျတာ ယံုျကည္မွဳ ဟာအားေကာင္းလာတယ္..။ အခုဆိုပိုေတာင္အားေကာင္းလာတယ္လို ့ထင္ပါတယ္...။ ဘာျဖစ္လို ့လဲ။ လူေတြဟာ အေျကာင္းအက်ိဳး မွန္မွန္ကန္ကန္ မဆင္ျခင္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ။ ကိုယ့္အားကိုယ္မကိုးႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေျကာင့္ကိုယ္မသိတဲ့ စြမ္းအားေတြကို မ်က္စိမိွတ္ယံုျကည္လာျကတယ္။ ကိုယ့္အသိညဏ္နဲ ့ကိုယ့္ဘ၀ကို အဆင္ေျပေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္တယ္ လို ့မယံုေတာ့ဘူး.။ အဲဒါအေမွာင္ေခတ္ကို ေယာက္ေနတာပဲ...။

အယူသည္မွဳ ဟာအသိညဏ္ကို အေမွာ္ခ်ေနတာပဲ။ သဘာ၀မက်မွဳေတြကို ယံုေနတာ အသိညဏ္ကို အေမွာင္ခ်ေနတာပဲ..။ သဘာ၀မက်တာတစ္ခုကို ယံုလုိက္ရင္ ေနာက္ထပ္သဘာ၀မက်တာေတြ က တန္းစီျပီး ၀င္လာေတာ့မွာပဲ ။ အသိညဏ္တံခါး မရွိရင္ အေယာင္ေဆာင္ေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္၀င္လို ့ရျပီ...။
တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္အသိညဏ္ကလြဲ ျပီး အားကိုးစရာမရွိပါဘူး။

အတၱာဟိ အေတၱေနာ နာေထာ
မိမိသည္သာလွ်င္ မိမိအားကိုးရာ အားထားရာျဖစ္၏

ဆိုတာကိုမယံုျကဘူး တျခားမွာအားကိုးစရာေတြလုိက္ရွာေနျကတယ္..။ ကိုယ့္ကုိယ္ကိုကိုယ္ မယံုတဲ့သူ အားမကိုးတဲ့သူ ဟာ သတိၱရွိတဲ့သူ မဟုတ္ဘူး ။ သတိၱရွိရင္ ငါ့ကိုယ္ငါယံုတယ္ ငါ့ကုိယ္ငါအားကိုးတယ္ ။ လို ့ရဲရဲေျပာလို ့ရပါတယ္...။