ျငိမ္းအတြက္ေတာ့ စိတ္ကူးနဲ လက္ေတြ ့ဘ၀ကတကယ္တန္းေတာ့တျခားစီပါပဲ...။ျငိမ္း ၁၀ တန္းတက္တုန္းက တကၱသိုလ္ေက်ာင္းေတာ္ျကီးနဲ ့ပါသတ္ျပီး အမ်ားျကီး စိတ္ကူးေတြယဥ္ခဲ့ဘူးတယ္..။သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ တကၱသိုလ္ ရင္ျပင္မွာ ျပန္ေတြ ့ျကမယ္ေပါ့ေလ... အမ်ားျကီးပါပဲ.....။ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္းလက္ေတြ ့ျကေတာ့ ျဖစ္မလာခဲ့ပါဘူးေလ....။ ျငိမ္း ၁၀ တန္းစာေမးပြဲ ေျဖခါနီးက်ေတာ့ ေဖေဖကလွမ္းေခၚတာနဲ ့ျငိမ္းတို ့မိသားစု ႏိုင္ငံရပ္ျခား ကိုထြက္ခြါခဲ့ရတယ္.....။ အဲဒီေနာက္က စျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားလိုက္တာ ဒီေန ့ထက္ထိဆိုပါေတာ့....။ ဒီေရာက္ေတာ့ျငိမ္းအထက္ တန္းေက်ာင္း ျပန္တက္ျဖစ္တယ္ဆိုေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့အေ၀ဆံုးမွာ.....။အထက္တန္းေအာင္ျပန္ေတာ့ လည္း တက္ခြင့္ရခဲ့တာက စိတ္ကူးထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားျကီးနဲ ့ေပ်ာ္စရာတကၱသိုလ္ စိမ္းလန္းေနတဲ့သစ္ပင္ျကီးေတြျကားက ေက်ာင္းေတာ္ မဟုတ္တဲ့ ဘ၀ကိုေလးနက္စြာ ျဖတ္သန္းေနျကတဲ့ ႏုိင္ငံျကီးသားလူေတြျကားက school and work ဆိုတဲ့ စာကား ၂လံုးကို စိတ္ထဲစြဲေနေအာင္ ပံုေသထည့္ျပီး မနက္ဖန္ေပါင္းမ်ားစြာထဲ က အနာဂါတ္တစ္ခုကို ရည္မွန္းျပီး အလုပ္နဲ ့ေက်ာင္းအခ်ိန္မွီေအာင္ သြားေနရျပန္ျပီ.....။ တကယ္တန္းေတာ့ ဘ၀ ဆိုတာ က စိတ္ကူးယဥ္ မွ ု တစ္ခုတည္းနဲ ့ျဖတ္သန္းလို ့မရႏို္င္တဲ့ လက္ေတြ ့အဆန္ဆံုးအရာပါလားလို ့..............။
0 ေယာက္က ဒီလိုေလးေတြေျပာသြားၾကျပီ:
Post a Comment