ငွက္ငယ္ေလး ခရီသြားခဲ့သည္ ။

........အခုတေလာေလ...ညေလးအရမ္းစိတ္ေတြရွဳပ္ေနလုိ ့ဘေလာ့ကို မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး...အင္တာနက္လည္း သိပ္မတက္ေတာ့ဘူး...စာေတြလည္း မေရးျဖစ္ေတာ့ဘူး....အကိုအမေတြ အိမ္ေတြလည္းမေရာက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး...ဘေလာ့ကိုေလ အရမ္း၀င္ခ်င္တယ္...စာေတြလည္း အမ်ားၾကီးေရးခ်င္တယ္...ရင္ထဲရွိတာေတြအားလံုးကို ေရးခ်ေၾကးဆို တစီတတန္းၾကီးနဲ ့ေရးလုိ ့ေတာင္ျပီးမွာမဟုတ္ဖူး...။ ညေလးက မလာျဖစ္တာၾကာေတာ့ ညေလးကို ေမ့သြားၾကပီလားမသိဘူးေနာ္.. း( ... ဘာပဲေျပာေျပာ စာေရးေတြေရး ၊tag ေလးေတြေရးျပီး ေနရတာေလးကလည္း စိတ္ကို တမ်ိဳးေပ်ာ္ရႊင္ေစတာပဲေလ...။ ညေလးမလာႏိုင္ေပမဲ့ ညေလးဆီကို လာလာလည္က်တဲ့ အကိုအမေတြကိုလည္း ေက်းဇူးပါပဲေနာ္...ညေလးလည္း အတုိးခ်ျပီးျပန္လည္ဦးမယ္...ဒီေနရာေလးေတြပဲသြားစရာရွိတာေနာ့....။

ဒီလိုပဲ ေနေနတာ...ရက္ေတြၾကာလာေတာ့လည္း ျငီးေငြ ့ဖုိ ့ေကာင္းတယ္...စိတ္ညစ္စရာေလးေတြရွိေတာ့လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြကို ရင္ဖြင့္ခ်င္ပါတယ္...ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္အပူကို သူ ့အပူျဖစ္မွာလည္း စိုးတယ္ေလ...။ အဲလုိလည္း မညွင္းရက္ပါဘူး..အဲဒါေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွာ ရွိသမွ် စုပံုျပီး ေသာ့ခတ္သိမ္းထားလုိက္တယ္...အခြင့္ရတဲ့ တေန ့က်မထုတ္ရွင္းေတာ့မယ္...(ပ်င္းျပီ) ..."Everything happened have a reason " ျဖစ္သမွ် အေၾကာင္းအရာေတြအားလံုးမွာ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုဆီရွိတယ္ ဆိုသလိုပဲေပါ့..."Not everything that faced can be changed, But nothing can be changed untill it is faced" ရင္ဆိုင္ခဲ့ ရတဲ ့အခက္အခဲအားလံုး မေျပာင္းလဲႏုိင္ ပါဘူး...ဒါေပမဲ့ မရင္ဆိုင္သေရြ ့ေတာ့ ဘာမွေျပာင္းလဲသြားမွာမဟုတ္ဖူး တဲ့ စကားပံုေလးေတာင္ရွိေသးတယ္ေလ..အဲေတာ့လည္း ျပသနာေတြအားလံုးကို ရင္ဆိုင္လုိက္တယ္...အဲလုိျပသနာေတြၾကံဳလာေတာ့ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက ေဟာဖူးတဲ ့စကားတခြန္း ကိုသြားသတိရတယ္.... "We cannot expect to go through life without being confronted with pain " ဒုကၡ မၾကံဳရဘဲ ကိုယ္ဆင္းရဲမွဳမၾကံဳရဘဲနဲ ့ ဘ၀ခရီးကို ျဖတ္သန္းလုိ ့မရဘူးလုိ ့ေဟာထားတယ္...။ သိပ္မွန္တာပဲေနာ္....ဘာအခက္အခဲမွ မရွိျပန္ေတာ့ ဘ၀ဆိုတာက ေပါ့ပ်က္ပ်က္ၾကီးျဖစ္သြားမွာေပါ့ေနာ္...အခက္အခဲေလးေတြ ျဖတ္သန္းရေတာ့ အဲဒီအခက္အခဲေတြထဲကေန သင္ခန္းစာလည္းရတာေပါ့...(ေျပာရင္းဆိုရင္းတရားစခန္းေတာင္၀င္ခ်င္လာပီ) ... ေတာ့ပစ္ေျပာင္းေတာ့မယ္....မဟုတ္ရင္ လာလည္တဲ့ အကို အမေတြပါ စိတ္ညစ္သြားမွာဆိုးရတယ္ း)

ဟုိတေလာကေတာ့ နယူးေယာက္ Utica ကို ေရာက္ျဖစ္တယ္...အေပ်ာ္သက္သက္ေတာ့ဟုတ္ပါဘူး...ေဖေဖနဲ ့လုိက္သြားတာ...အျပန္က်ေတာ့ Buafflo ကို၀င္တယ္ ျပီးေတာ့ အေမရိကန္ နဲ ့ ကေနဒါနယ္ဆပ္က Niagara Fall ကို၀င္တယ္. အရမ္းကိုလွတဲ ့ေနရာတခုပါပဲ...ဒီဘက္က အေမရိကန္ဆို...ဟုိဘက္ကမ္းက ကေနဒါ လွမ္းၾကည့္ရင္ျမင္ေနရတယ္...ကေနဒါ ကသူေတြကလည္း လာလည္...ဒီဘက္ကလူေတြကလည္း လာလည္ဆိုေတာ့ လူေတြက စည္စည္ကားကားနဲ ့ ...ခက္တာက ကင္မရာေမ့က်န္ခဲ့တာ း(...ဓါတ္ပံုမရိုက္ရလုိ ့ဆိုျပီး အေဖ့ကို စိတ္ေတြထိုင္ေကာက္လို ့...အေဖက မနည္းျပန္ေခ်ာ့ခဲ့ရေသးတယ္ :P...ဒါေပမဲ့ ညေလးက ကံေကာင္းတယ္သိလား..မင္းသမီးဆိုေတာ့ (ၾကံဳတုန္းၾကြားျပီ (မင္းသမီးဆိုတာက သူမ်ားသမီးမဟုတ္ဖူးလုိ ့ေျပာတာ ဟီးး :P) ေဖေဖ့မိတ္ေဆြေတြထဲက ဟိုလူကဓါတ္ပံုရိုက္ ဒီလူကဓါတ္ပံုရိုက္ဆို ေတာ့ အဲပံုေတြကို ေမးလ္ကေန ျပန္ပို ့ေပးၾကတယ္ေလ :P (ေၾသာ္ၾကည့္မနာလိုျဖစ္ေနက်ျပီ ခက္ေတာ့တာပဲ) .စတာေနာ္...အဲလို မေနာက္ရတာၾကာျပီဆိုေတာ့..ျပီးေတာ့ Indiana Fortwayne ကို ခဏေလး၀င္ျပီးေတာ့ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္...။ ညေလးတုိ ့က ကားေမာင္းျပီးသြားက်တာဆိုေတာ့ လမ္းမွာ ေတာ့ ဟုိ၀င္ဒီထြက္နဲ ့ေပါ့...ဒါကေတာ့ စိတ္မေျပ လက္မေပ်ာက္ ခရီးေလးေပ့ါေနာ္ (ကားေမာင္းရလုိ ့:P ) ... ေနာက္မွဓါတ္ပံုေလးေတြတင္ေပးမယ္ေနာ္...အခုေတာ့ ဘေလာ့ေလွ်ာက္လည္လိုက္ဦးမယ္ း)