Sep 28, 2009

အဆိပ္ပင္

ဘာမွမေျပာပဲ ထြက္သြားလုိက္ပါ
ခဲထားတဲ့ ငါ့ ႏွဳတ္ခမ္းေတြ
ရဲရဲနီတဲ့ ေသြးစက္ေတြက်တဲ့တုိင္ေအာင္
မင္းနာမည္ကို ထပ္မေခၚေတာ့ဘူး
တိတ္ဆိတ္တဲ့ နံရံေတြၾကာမွာ
ငါ့ ဒဏ္ရာေတြကို ေျမျမဳပ္ျပစ္မယ္
ခ်စ္တက္ ျခင္းဆိုတာ တကယ္ေတာ့
က်ရွံဳးမွဳေတြကို ေရေလာင္းထားတဲ့
အဆိပ္ပင္တပင္ပါပဲ.....။

12 ေယာက္က ဒီလိုေလးေတြေျပာသြားၾကျပီ:

စိမ္း... said...

အဆိပ္ပင္လား....
အင္း သတိထားရေတာ့မယ္... :)

yangonthar said...

ငွက္ငယ္ေလးေရ ... ကဗ်ာေလး လာဖတ္သြားတယ္ က်ရွဳံးမွု ဆုိတဲ့ အဆိပ္ကို ခြန္းအားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲၾကည့္ၾကမယ္ေလ ....
ခင္တဲ့
ရန္ကုန္သား :))

sait phay yar said...

အင္း ညီမေတာ္ က်ရံႈးမူေတြမၿဖစ္ပါေစနဲ႕ေတာ္....

Angel Shaper said...

အင္းးးးးးးး ငွက္ငယ္ေလးက က်ရံႈးေနတာလား။
မျဖစ္သင့္ဘူးေနာ္။
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္ဟ။
အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

လင္းဦး(စိတ္ပညာ) said...

ခ်စ္တက္ ျခင္းဆိုတာ တကယ္ေတာ့
က်ရွံဳးမွဳေတြကို ေရေလာင္းထားတဲ့
အဆိပ္ပင္တဲ့လား

သိပ္ေကာင္းတဲ့ စာသားပါပဲ...

Anonymous said...

အဆိပ္ပင္မွန္း သိလ်က္နဲ႔ ေရေလာင္းတာကုိက အၿပစ္...။

Welcome said...

ခုမွ ပန္းပ်ိဳးမယ့္သူေတြ စိတ္ဓာတ္က်ေအာင္ေတာ့ လုပ္ခ်လုိက္ျပန္ၿပီ ...

Welcome said...
This comment has been removed by the author.
Welcome said...

အားေတာ့မငယ္ပါနဲ႔
စိတ္ဓာတ္လည္း မက်ပါနဲ႔
၁ ကုိး၊ ၂ ကမ္း၊ ၃ ၀ိတ္တဲ့

(အဟဲ ေျမာက္ေပးေနတာ)

ေ၀ယံလင္း said...

ဒီကဗ်ာေလးကိုအရမ္းၾကိဳက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

ဘေလာဂ္ဂါတုိ႔ရဲ႕ ဘေလာဂ့္ဂါ said...

တိတ္ဆိတ္တဲ့ နံရံေတြၾကာမွာ
ငါ့ ဒဏ္ရာေတြကို ေျမျမဳပ္ျပစ္မယ္


ၾကည့္ရတာ ပါးစပ္ထဲရွိတာ ေလွွ်ာက္ရြတ္ေနတယ္ထင္တယ္။ ကုိယ္ဘာေရးထားလုိ႔ေရးထားမွန္္းေတာင္မသိဘူး။

ငွက္ငယ္ေလး said...

hote kae...ae lo pae..akyit par nay loh par :)