မြန္းက်ပ္တဲ့ စိတ္ကို ေဖာက္ထုတ္
ေၾကာက္ရြံ ့တဲ့စိတ္နဲ ့အရွံဳးေပးရမလား..
ေျပာင္းလဲ ျခင္းေတြ မ်ားေနတဲ့ဘ၀မွာ
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတစ္ခုတည္းကို ဆုတ္ကိုင္လုိ ့မရေသးျပန္ေတာ့
အားမတန္လို ့ မာန္ေလွ်ာ့ရျပန္တယ္
လာေလဦးေပါ့ေလာက "ဒဏ္" ရယ္
Aug 22, 2009
ေလာက "ဒဏ္"
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 ေယာက္က ဒီလိုေလးေတြေျပာသြားၾကျပီ:
ဒဏ္ခ်က္နဲ ့ဟန္မပ်က္နဲ ့ဆက္သာ သြားသယ္ ခ်င္း လမ္းေတြ ့မယ္ :D
ကဗ်ာေလးက ေကာင္းတယ္
ေအးျမသာယာပါေစ
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္.. အားမတန္လုိ႔ မာန္ေလ်ာ့ရင္လဲ ခဏပဲေလ်ာ့... ဘဝဆုိတာ ဒီလုိပဲ အတက္အက် အနိမ့္အၿမင့္ဆုိတာ ရွိစၿမဲပါပဲ။
nice one!!!
ဟုတ္တယ္ဗ်.. ေၿပာင္းလဲၿခင္းေတြ အရမ္းမ်ားတယ္။ အလိုက္သင့္ သူတို႔နဲ႔ လိုက္ၿပီး ေၿပာင္းလဲဖို႔ ၾကိဳးစားႏိုင္ရင္ၾကိဳးစား.. ဒါမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ငွက္ငယ္ေလးေၿပာသလို မာန္ေလ်ာ့ၿပီး ရပ္ေနပါေတာ့ေလ။
yu ya
ေနနည္း ထိုင္နည္း
ရင္ထဲ မွာမြန္းမြန္း ၾကပ္ၾကပ္နဲ႔....
အသက္ရွင္သန္ေနရတာ...
အရမ္းကိုပင္ပန္းလြန္းတယ္...
ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ အရာေတြ.. မဆံုးရွံဴးေစဖို႔....
မပိုင္ဆိုင္ေသးတဲ႔ အရာေတြ.. ပိုင္ဆိုင္ႏူိင္ဖို႔....
ၾကိဳးစားရင္း ...ၾကိဳးစားေနရင္းနဲ႔....
တစ္ေနဝင္လို႔..တစ္ေနထြက္...
ေန႔ရက္ေတြကို....လေတြကဝါးျမိဳစားျပီး...
တစ္ႏွစ္ျပီးတစ္ႏွစ္နဲ႔...ငါတို႔ေတြရဲ ႔အသက္ေတြဘဲ
တေျဖးေျဖးနဲ႔...........
ၾကီး..ၾကီး..လာတယ္...
ငါတို႔ေတြရဲ ႔
အိမ္မက္ေတြကေတာ႔..
ဟိုး..ဟိုအေဝးမွာ..
မွဳန္လို႔ ဝါးလို႔ ေကာင္းေနတုန္း...
မနက္ျဖန္ မနက္မွာ...
ငါတို႔ေတြ...မ်က္ႏွာသစ္ရဖို႔ကေရာ...
ေသေရာ.....ေသခ်ာလို႔လား...
မေသခ်ာျခင္းေတြဘဲ ေသခ်ာေနတဲ႔ဘဝထဲမွာ...
စိတ္ကိုေျဖးေျဖးေလးေလ်ာ႔...
ေလာဘခပ္ပါးပါးနဲ႔...ျပံဳးျပံဳးေလးေနျပီး
အသက္ရွဴပစ္လိုက္စမ္းပါ.....
ဟိုးအေရွ ႔ဆီမွာ...ငါတို႔ေတြေလွ်ာက္လွမ္းရမဲ႔...လမ္း
ကႏၱာရ...ခရီးၾကမ္းေတြ.....
အမ်ားၾကီး....အမ်ားၾကီးကို....
က်န္ေနေသးတယ္။
ေလာကႀကီးမွာ ဘာကို ေၾကာက္လို႔ ေၾကာက္ရမွန္းမသိတာ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုးပဲ။
Post a Comment